Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь А.Р.Лукашэнка ў сваім выступленні на Усебеларускім народным сходзе асабліва адзначыў:: Нельга недаацэньваць такую ​​вострую для нашага грамадства праблему, як алкагалізм і наркаманія… Бо гэтая бяда наносіць удар як па канкрэтных людзях і сем'ях, так і па генетычным кодзе ўсёй нацыі і іміджу народа. Таму і змагацца за здаровы лад жыцця трэба ўсім светам!».

Пагроза распаўсюджвання наркаспажывання

Сёння наркаманія ўразіла ўсе краіны свету. Сусветны даклад ААН аб наркотыках  канстатуе, што каля 275 млн. чалавек ужывалі наркотыкі хаця б адзін раз. Па дадзеных Сусветнай арганізацыі аховы здароўя (далей - СААЗ), у апошні час з-за ўжывання наркотыкаў штогод памірае прыблізна 450 тыс. чалавек (амаль удвая перавышае лік ахвяр атамных бамбаванняў гг. Хірасімы і Нагас 1945 годзе).

Эксперты СААЗ заяўляюць, што сярод маладых людзей, якія спажываюць наркотыкі, часцей за ўсё дзейнічаюць наступныя матывы:

•        задавальненне цікаўнасці (75% ад усіх спажыўцоў наркатычных рэчываў упершыню паспрабавалі іх па гэтай прычыне);

•        перайманне (амаль 1/3 падлеткаў, якія ўпершыню паспрабавалі наркотык або адурманьваючы сродак, зрабілі гэта, пераймаючы сваім аўтарытэтам);

•        вз'яўленне пэўнай «моды»;

•       крушэнне ідэалаў і духоўна-маральных арыенціраў.

У XXI стагоддзі з дапамогай Інтэрнэту робяцца спробы фармавання т.зв. пранаркатычнай свядомасці. Асноўную ролю ў гэтым адыгрываюць сумнеўныя інтэрнэт-рэсурсы, сацыяльныя сеткі, месэнджары, якія пазіцыянуюць бяспеку наркотыкаў канабіснай групы (канабіс - аднагадовая расліна сямейства канаплёвых, служыць сыравінай для вырабу марыхуаны, гашышу) і заклікаюць да легалізацыі марыхуаны. Інфармацыйная прастора з'яўляецца свайго роду маркетынгавым асяроддзем, якое дазваляе забяспечыць выраб, перапрацоўку, збыт і набыццё наркотыкаў.

Асноўныя класіфікацыі наркотыкаў

Наркотыкі класіфікуюць па крыніцы паходжання (раслінныя або сінтэтычныя) і фармакалагічным уласцівасцям (анальгетыкі опійнага шэрагу, псіхастымулятары, галюцынагены, псіхадэлікі, дысацыятывы, транквілізатары (дэпрэсанты) і інш.). Падобнае дзяленне наркотыкаў на групы вельмі ўмоўна, бо ступень іх уздзеяння залежыць ад спосабу падрыхтоўкі з першапачатковай сыравіны і метаду ўжывання (курэнне, удыханне ці ін'екцыі). Налічваецца звыш 200 лекавых сродкаў, ужыванне якіх можа спрыяць фармаванню ў пацыентаў хваравітай цягі да іх.

У Рэспубліканскі пералік наркатычных сродкаў, псіхатропных рэчываў і іх прэкурсораў (рэчыва, якая ўдзельнічае ў рэакцыі, якая прыводзіць да ўтварэння мэтавага рэчыва), якія падлягаюць дзяржаўнаму кантролю ў Рэспубліцы Беларусь (зацверджаны пастановай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 11 лютага 2015 г. № 19), уключана больш 600 рэчываў, аб'яднаных у пяць спісаў.

Негатыўнае ўздзеянне наркатычных рэчываў на здароўе чалавека. Сацыяльныя наступствы наркаспажывання

Па падліках экспертаў, наркаман на працягу свайго жыцця залучае ва ўжыванне наркатычных сродкаў ад 5 да 17 чалавек..

Абавязковае следства наркаманіі - скажэнне сямейных сувязяў./font>

Для асоб, якія ўжываюць наркотыкі, характэрна высокая смяротнасць у працаздольным узросце, што цягне за сабой эканамічныя страты (нявытвораны даход).

Па дадзеных Дзяржаўнага камітэта судовых экспертыз Рэспублікі Беларусь, у 2018 годзе атручванні наркатычнымі сродкамі і псіхатропнымі рэчывамі сталі прычынай смерці 30 чалавек (у першай палове 2019 г. - 15 чалавек).

Апроч смяротных і няшчасных выпадкаў у вострым псіхатычным стане, варта назваць самагубствы, як вынік дэпрэсіі, дысфарыі (форма хваравіта-паніжанага настрою, якая характарызуецца змрочнай раздражняльнасцю, пачуццём непрыязнасці да навакольных). Рызыка самагубства ўзрастае пры алкагалізме ў 200 разоў, пры наркаманіях - у 350 разоў. Працягласць жыцця нарказалежнага чалавека - арыентыровачна 10-15 гадоў.

Забяспечваючы прапанову наркотыкаў, уцягваючы ў асяроддзе крымінальнай дзейнасці маладых людзей, нарказлачыннасць пранікае ў розныя сферы жыццядзейнасці чалавека. Найцяжэйшым сацыяльным следствам наркатызацыі з'яўляўся рост злачыннасці ў грамадстве (у тым ліку арганізаванай міжнароднай злачыннасці) і пагаршэнне стану здароўя насельніцтва ў цэлым.

Рэалізуемыя ў Беларусі меры па лячэнні і рэабілітацыі хворых на наркаманію і таксікаманію

У Рэспубліцы Беларусь дзяржаўная палітыка ў галіне аказання наркалагічнай дапамогі накіравана на стварэнне ўмоў для захавання, умацавання і аднаўлення здароўя грамадзян, паляпшэнне маральна-псіхалагічнага становішча асоб, якія пакутуюць на залежнасць ад ПАР, у сям'і, калектыве, грамадстве.

На падставе дзяржаўных сацыяльных стандартаў наркалагічная дапамога з'яўляецца бясплатнай. Дадзеная дапамога можа аказвацца ў арганізацыях аховы здароўя, як у амбулаторных, стацыянарных умовах, у аддзяленнях дзённага знаходжання, так і па-за арганізацыямі аховы здароўя (для асоб, якія адбываюць пакаранне ва ўмовах пенітэнцыярнай). (крымінальна-выканаўчай) сістэмы). Для асоб, якія звярнуліся ў арганізацыю аховы здароўя добраахвотна, прадугледжана ананімнае лячэнне без пастаноўкі на наркалагічны ўлік.